Uğur Mumcu: Baştan başa değer

Bugün 24 Ocak. 1993'te bugün katledildi Uğur Mumcu. Sık sık anarım onu hayatın içinde. Ölümü beni çok etkilemiştir. Bir insanın, hayatı o kadar kıymetliyken, yaşamanın değerini bilirken, sadece ve sadece inandığı değerler uğruna, 'gerçek' uğruna, halkı için ölüme yürümesi... Büyük bir hayat, büyük bir ölüm.

İnsanın inandığı şeylere hayatını adaması, hele de ölüme yürümesi bu uğurda, tüyler ürpertici bir şey. Uğur Mumcu ve onun gibi niceleri öldürüldüler bu ülkede. Onlar da bilirlerdi öldürülmemenin yolunu, sessiz kalmayı, tehlikesiz olmayı bilirlerdi elbet. Fakat tercihleri cesaretten yana oldu. Şimdi bizler, bu topraklarda yaşayan milyonlarca insan, sessiz sedasız, gündelik dertlerimizle meşgul yaşarsak - ki büyük ölçüde böyle oluyor - yaşayacaksak, ne anlamı kalır bu ölümlerin? Bizler için vazgeçmediler mi hayatlarından onlar? Nasıl hiçbir şey olmamış gibi yaşamaya devam edebiliriz? Eğer bu ölümler yaşandıysa, artık bu ölümler yaşanmamış gibi yaşanamaz burada!

 

Hatırlıyorum o günü. İlkokul üçüncü sınıftaydım. Tanımıyordum Uğur Mumcu'yu. Şaşırmıştım, bir gazeteci neden öldürülür, diye. Sonra televizyonda cenaze törenini gördüm, o büyük kalabalığı... Tüylerim diken diken oldu. Zamanla tanıdım onu - iyi ki 'yazı' var. Okudum. Onun adına kurulan vakfa gidip geldim. 24 Ocak'larda evinin önüne gittim, gözyaşı döktüm. Çok sevdim onu. Adanmış hayatının ve ölümünün anlamı üzerine çok düşündüm, hâlâ da düşünürüm.

Yazılarıyla, konuşmalarıyla, yaşamıyla ve ölümüyle baştan başa anlam, tepeden tırnağa değer... Uğur Mumcu!