Selim İleri aramızdan ayrıldı. Selim İleri demek benim için sonsuz bir yazma hevesi demekti. Ona baktıkça, hep o büyük hevesi, edebiyata olan bitmez tükenmez tutkuyu görüp ürpermişimdir. Tanımıyorum elbette, uzaktan uzaktan, yazdıklarından, söyleşilerinden ve mektuplaşmalarından bildiklerim. Ama sanki öyle geliyor ki bana, ömrünün her bir dakikasını edebiyat için, edebiyatla ilgili şeyler için ve yazarak geçirdi. Attilâ İlhan’a yazdığı mektuplarındaki o edebiyat heveslisi genç Selim İleri, sanıyorum yetmişinci yaşında da hâlâ içinde yaşamaya devam ediyordu. Bunların yanı sıra Selim İleri bir de büyülü kitap isimleri demektir: Dostlukların Son Günü, Fotoğrafı Sana Gönderiyorum, Her Gece Bodrum, Mavi Kanatlarınla Yalnız Benim Olsaydın, Bu Yaz Ayrılığın İlk Yazı Olacak, Bir Denizin Eteklerinde...
Yorumlar
Yorum Gönder